- Katılım
- 7 Ara 2013
- Mesajlar
- 65
- Tepki puanı
- 22
- Meslek
- Uzman (C)
İş Kazaları; Fıtrat mı, Kader mi Yoksa Cinayet mi?
İş kazaları artıyor, insanlar ölüyor, evlere ateş düşüyor, acı ve üzüntüler yaşanmaya devam ediliyor.
Yaklaşık 4 ay önce Soma'da 301 işçi öldü. Bu olaydan ders alınmadı.
Başka maden ocaklarında ve inşaatlarda yine işçi ölümleri devam etti.
Şimdi de İstanbul'da rezidans inşaatında çöken asansörde ölen on işçi.
Her olaydan sonra yetkililer, gerekli önlemlerin alınacağını söyler ama denetim mekanizmaları tam olarak bir türlü işletilemez.
İnşaatlarda, maden ocaklarında ve diğer sektörlerde iş kazaları bitmek bilmiyor.
Bazı firmalar, ucuz işgücü, çok kâr düşüncesiyle hareket ettiklerinden, işyerlerinde gerekli iş sağlığı ve güvenliği önlemlerini almıyorlar. İş güvenliği, oluruna bırakılıyor.
Olan, evinin geçimini sağlamak için, okul masrafının çıkarmak için çalışmak zorunda olan garibanlara oluyor.
Türkiye'de özel işyerlerinde, iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için de devletçe gerekli yaptırım ve denetimler uygulanmıyor.
Türkiye'deki işyerlerinde, iş güvenliği kültürü henüz oluşturulamadı.
Ülkemizde her yıl iş kazalarında binlerce kişi ölür, sakat kalır ama nedense iş güvenliğini sağlama konusunda denetimler sağlanamaz ve kurumsallaştırılamaz.
Türkiye, iş kazalarının önüne geçmek için imza koyduğu İLO sözleşmelerinin tam olarak hayata geçmesini sağlamalı ve imzalamadığı İLO sözleşmelerini de bir an önce imzalamalıdır.
İşyerlerindeki iş güvenliği uzmanları(İGU), işverene bağlı olarak çalışmamalı, maaşını işverenden almamalı. İşverenin bir elemanı olan İGU, gerekli uyarıları yapsa da, bu, işverene maliyet getirdiği için uyarılar işveren tarafından dikkate alınmıyor. İGU da, işini kaybetmemek için bir süre sonra uyarılarında ısrarcı olamaz hale geliyor.
İşyerlerindeki iş kazalarının önüne geçmek için, işyerlerindeki iş sağlığı ve güvenliği denetimleri, özerk ve bağımsız kuruluşlar tarafından yapılmalıdır. İş güvenliği uzmanlarının üstündeki işveren baskısı kaldırılmalıdır.
İş kazaları ne bir fıtrat, ne bir kader, ne bir alın yazısı ne de sektörel bir vakadır.
İş kazalarının önlenmesi: tarafları işçi, işveren ve devlet olan bir iş güvenliği kültürünün yaratılmasıyla; işverenin gerekli iş güvenliği tedbirlerini almaktan kaçınmamasıyla; işçinin iş güvenliği talimatlarına uygun davranmasıyla; iş güvenliği denetimlerinin işverene bağlı olmaktan çıkarılıp, bağımsız ve özerk denetim kuruluşları tarafından yapılmasının sağlanmasıyla ve kısacası çalışanı yaşatmayı amaçlayan bir çalışma düzeninin/sisteminin hayata geçirilmesiyle mümkündür.
Kaynak: http://blog.radikal.com.tr/turkiye_gundemi/is-kazalari-fitrat-mi-kader-mi-yoksa-cinayet-mi-71632
İş kazaları artıyor, insanlar ölüyor, evlere ateş düşüyor, acı ve üzüntüler yaşanmaya devam ediliyor.
Yaklaşık 4 ay önce Soma'da 301 işçi öldü. Bu olaydan ders alınmadı.
Başka maden ocaklarında ve inşaatlarda yine işçi ölümleri devam etti.
Şimdi de İstanbul'da rezidans inşaatında çöken asansörde ölen on işçi.
Her olaydan sonra yetkililer, gerekli önlemlerin alınacağını söyler ama denetim mekanizmaları tam olarak bir türlü işletilemez.
İnşaatlarda, maden ocaklarında ve diğer sektörlerde iş kazaları bitmek bilmiyor.
Bazı firmalar, ucuz işgücü, çok kâr düşüncesiyle hareket ettiklerinden, işyerlerinde gerekli iş sağlığı ve güvenliği önlemlerini almıyorlar. İş güvenliği, oluruna bırakılıyor.
Olan, evinin geçimini sağlamak için, okul masrafının çıkarmak için çalışmak zorunda olan garibanlara oluyor.
Türkiye'de özel işyerlerinde, iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için de devletçe gerekli yaptırım ve denetimler uygulanmıyor.
Türkiye'deki işyerlerinde, iş güvenliği kültürü henüz oluşturulamadı.
Ülkemizde her yıl iş kazalarında binlerce kişi ölür, sakat kalır ama nedense iş güvenliğini sağlama konusunda denetimler sağlanamaz ve kurumsallaştırılamaz.
Türkiye, iş kazalarının önüne geçmek için imza koyduğu İLO sözleşmelerinin tam olarak hayata geçmesini sağlamalı ve imzalamadığı İLO sözleşmelerini de bir an önce imzalamalıdır.
İşyerlerindeki iş güvenliği uzmanları(İGU), işverene bağlı olarak çalışmamalı, maaşını işverenden almamalı. İşverenin bir elemanı olan İGU, gerekli uyarıları yapsa da, bu, işverene maliyet getirdiği için uyarılar işveren tarafından dikkate alınmıyor. İGU da, işini kaybetmemek için bir süre sonra uyarılarında ısrarcı olamaz hale geliyor.
İşyerlerindeki iş kazalarının önüne geçmek için, işyerlerindeki iş sağlığı ve güvenliği denetimleri, özerk ve bağımsız kuruluşlar tarafından yapılmalıdır. İş güvenliği uzmanlarının üstündeki işveren baskısı kaldırılmalıdır.
İş kazaları ne bir fıtrat, ne bir kader, ne bir alın yazısı ne de sektörel bir vakadır.
İş kazalarının önlenmesi: tarafları işçi, işveren ve devlet olan bir iş güvenliği kültürünün yaratılmasıyla; işverenin gerekli iş güvenliği tedbirlerini almaktan kaçınmamasıyla; işçinin iş güvenliği talimatlarına uygun davranmasıyla; iş güvenliği denetimlerinin işverene bağlı olmaktan çıkarılıp, bağımsız ve özerk denetim kuruluşları tarafından yapılmasının sağlanmasıyla ve kısacası çalışanı yaşatmayı amaçlayan bir çalışma düzeninin/sisteminin hayata geçirilmesiyle mümkündür.
Kaynak: http://blog.radikal.com.tr/turkiye_gundemi/is-kazalari-fitrat-mi-kader-mi-yoksa-cinayet-mi-71632